consentient
a. உடன்படுகிற, இணங்குகிற, ஒத்தியங்குகிற, ஒருங்கியல்கிற, அரைகுறையான உணர்வு நிலையிலுள்ள.
Con*sen"tient, a. Etym: [L. consentients, p. pr. See Consent.] Defn: Agreeing in mind; accordant. The consentient judgment of the church. Bp. Pearson.