connote

v. மூலக்கூறாக உய்த்துணரவை, பின்விளைவாகக் குறிப்பிடு, உள்படுத்து, அகப்படுத்து, உள்ளார்ந்த பண்புகளைக் குறிப்பிலுணர்த்து, துணைப்பண்புகளைச் சுட்டி உணரவை, பொருள்படு, (அள.) பருப்பொருள் சுட்டுவதன்றிப் பண்புத்தொகுதி உணர்த்து.

---

Con*note", v. t. [imp. & p.p. Connoted; p.pr. & vb.n. Connoting.] Etym: [See Connotate, and Note.] 1. To mark along with; to suggest or indicate as additional; to designate by implication; to include in the meaning; to imply. Good, in the general notion of it, connotes also a certain suitableness of it to some other thing. South. 2. (Logic) Defn: To imply as an attribute. The word "white" denotes all white things, as snow, paper, the foam of the sea, etc., and ipmlies, or as it was termed by the schoolmen, connotes, the attribute "whiteness." J. S. Mill.

---