connotation
n. சொல்லில் பருப்பொருளுக்குப் புறம்பாக உய்த்துணரக் கிடக்கும் பொருள், சொல் குறிக்கும் பண்புகளின் திரள்.
Con`no*ta"tion, n. Etym: [Cf. F. connotation.] Defn: The act of connoting; a making known or designating something additional; implication of something more than is asserted.