conduit
n. நீர்செல்குழாய், குழாய்க்கால்வாய், மின் கம்பிகளின் காப்புக்குழாய், ஊர்ப்பொது ஊற்றுநீர்க்குழாய், பொது ஊருணி.
Con"duit ( or ; 277), n. Etym: [F., fr. LL. conductus escort, conduit. See Conduct.] 1. A pipe, canal, channel, or passage for conveying water or fluid. All the conduits of my blood froze up. Shak. This is the fountain of all those bitter waters, of which, through a hundred different conduits, we have drunk. Burke. 2. (Arch.) (a) A structure forming a reservoir for water. Oxf. Gloss. (b) A narrow passage for private communication.