conditional

n. (இலக்.) வாக்கியத்தின் சார்புநிலைவாசகம், சார்புநிலைக் குறிப்புச்சொல், சார்புநிலை இணை இடை, சார்பு நிலை குறித்த வினைப்பாங்கு, (பெ.) கட்டுப்பாடு தெரிவிக்கிற, வரையறைமீது நிகழ்கிற, கட்டுப்பாடு சார்ந்த, சார்புநிலை குறித்த.

---

Con*di"tion*al, a. Etym: [L. conditionalis.] 1. Containing, implying, or depending on, a condition or conditions; not absolute; made or granted on certain terms; as, a conditional promise. Every covenant of God with man . . . may justly be made (as in fact it is made) with this conditional punishment annexed and declared. Bp. Warburton. 2. (Gram. & Logic) Defn: Expressing a condition or supposition; as, a conditional word, mode, or tense. A conditional proposition is one which asserts the dependence of one categorical proposition on another. Whately. The words hypothetical and conditional may be . . . used synonymously. J. S. Mill. Con*di"tion*al, n. 1. A limitation. [Obs.] Bacon. 2. A conditional word, mode, or proposition. Disjunctives may be turned into conditionals. L. H. Atwater.

---