concubinary
n. திருமணமாகாமல் கூடிவாழும் ஆண்பெண்களில் ஒருவர், (பெ.) திருமணமாகாமல் கூடிவாழ்கிற, சட்டத்துக்குப் புறம்பான ஆண்பெண் கூட்டுறவுக்குரிய, சட்டப்புறம்பான கூட்டுறவிலிருந்து தோன்றிய.
Con*cu"bi*na*ry, a. Etym: [LL. concubinarius.] Defn: Relating to concubinage; living in concubinage. Con*cu"bi*na*ry, n.; pl. Concubinaries. Defn: One who lives in concubinage. Jer. Taylor.