communicative
a. அறிவிக்கும் இயல்புடைய, செய்தி தெரிவிக்கும் குணமுள்ள, தாராளமாகப் பழகுகிற.
Com*mu"ni*ca*tive, a. Etym: [Cf. F. Communicatif, LL. communicativus.] Defn: Inclined to communicate; ready to impart to others. Determine, for the future, to be less communicative. Swift.