commendatory

a. மெச்சத்தக்க, பாராட்டத்தக்க, புகழ்ச்சி பொதிந்துள்ள, பாராட்டல் சார்ந்த, ஆதரவான வரவேற்பில் முன்னிலைப்படுத்தப்பட்ட, மானியத்துட்படுத்தப்பட்ட.

---

Com*mend"a*to*ry, a. Etym: [L. commendatorius.] 1. Serving to commend; containing praise or commendation; commending; praising. "Commendatory verses." Pope. 2. Holding a benefice in commendam; as, a commendatory bishop. Burke. Commendatory prayer (Book of Common Prayer), a prayer read over the dying. "The commendatory prayer was said for him, and, as it ended, he [William III.] died." Bp. Burnet. Com*mend"a*to*ry, n. Defn: A commendation; eulogy. [R.] "Commendatories to our affection." Sharp.

---