commandeer
v. இராணுவ சேவைக்குக் கட்டாயப்படுத்து அல்லது இராணுவ பணிக்குக் கைப்பற்று, படைத்துறைக்காகக் கைப்பற்று.
Com`man*deer", v. t. [imp. & p. p. Commandeered; p. pr. & vb. n. Commandeering.] [D. kommandeeren to command, in South Africa to commandeer, fr. F. commander to command. See Command.] 1. (Mil.) Defn: To compel to perform military service; to seize for military purposes; -- orig. used of the Boers. 2. To take arbitrary or forcible possession of. [Colloq.]