cognizable
a. புலனாலுணரக்கூடிய, அடையாளங் கண்டு கொள்ளக்கூடிய, அறிந்துகொள்ளக்கூடிய, நீதிமன்ற ஆட்சி எல்லைக்குட்பட்ட.
Cog"ni*za*ble ( or , a. Etym: [F. connaissable, fr. connaître to know, L. cognoscere. See Cognition.] 1. Capable of being known or apprehended; as, cognizable causes. 2. Fitted to be a subject of judicial investigation; capable of being judicially heard and determined. Cognizable both in the ecclesiastical and secular courts. Ayliffe.