cloaca
n. (ல.) பறவைகள்-ஊர்வன முதலியவற்றின் முடை நாற்ற உடலிடுக்குப் பகுதி, தீமை தேங்கிடம், கயமைச் செறிவு.
Clo"a"ca, n.; pl. Cloacæ. Etym: [L.] 1. A sewer; as, the Cloaca Maxima of Rome. 2. A privy. 3. (Anat.) Defn: The common chamber into which the intestinal, urinary, and generative canals discharge in birds, reptiles, amphibians, and many fishes.