chicane
n. ஏய்ப்பு, ஏமாற்று, கை மோசம், கைச்சாலம், புரட்டு, சீட்டாட்ட வகையில் துபுச்சீட்டில்லாத கைவரிசை, (வி.) ஏய், பொறியில் சிக்க வை, மோசம் செய், கைத்தந்திரத்தால் ஏமாற்று.
Chi*cane", n. Etym: [F., prob. earlier meaning a dispute, orig. in the game of mall (F. mail), fr. LGr. chaugan club or bat; or possibly ultimated fr. L. ciccus a trible.] Defn: The use of artful subterfuge, designed to draw away attention from the merits of a case or question; -- specifically applied to legal proceedings; trickery; chicanery; caviling; sophistry. Prior. To shuffle from them by chicane. Burke. To cut short this, I propound it fairly to your own canscience. Berkeley. Chi*cane", v. i. Etym: [Cf. F. chicaner. See Chicane, n.] Defn: To use shifts, cavils, or artifices. Burke.