chamfer
n. சாய்செதுக்குமூலை, செங்கோணமாக இருந்ததன் ஓரங்களைச்சீவி வளை சரிவாக்குதல், குதை, வடு, பள்ளம் செய், தூணில் பள்ளக்கீற்றிடு.
Cham"fer, n. Etym: [See Chamfron.] Defn: The surface formed by cutting away the arris, or angle, formed by two faces of a piece of timber, stone, etc. Cham"fer, v. t. [imp. & p. p. Chamfered ; p. pr. & vb. n. Chamfering.( 1. (Carp.) Defn: To cut a furrow in, as in a column; to groove; to channel; to flute. 2. To make a chamfer on.