causative
n. (இலக்.) பிறவினை, (பெ.) காரணமாகச் செயற்படுகிற, விளைவுண்டாக்குகிற, (இலக்.) செயல் தூண்டுதல் காட்டுகிற.
Caus"a*tive, a. Etym: [L. causativus pertaining to a lawsuit (causa), but in the English sense from E. cause.] 1. Effective, as a cause or agent; causing. Causative in nature of a number of effects. Bacon. 2. Expressing a cause or reason; causal; as, the ablative is a causative case. Caus"a*tive, n. Defn: A word which expresses or suggests a cause.