carbonize
v. கரியாக்கு, நிலக்கரியாக்கு, சுட்ட நிலக்கரியாக்கு, படி எடுப்பதற்காகக் கரிபூசு.
Car"bon*ize, v. t. [imp. & p. p. Carbonized; p. pr. & vb. n. Carbonizing.] Etym: [Cf. F. carboniser.] 1. To cover (an animal or vegatable substance) into a residue of carbon by the action of fire or some corrosive agent; to char. 2. To impregnate or combine with carbon, as in making steel by cementation.