capture

n. கைப்பற்றுதல், சிறைப்பிடிப்பு, பெறுகை, வசப்படுத்துகை, பிடிபட்டவர்,கைப்பற்றப்பட்டது, (மண்.) மறுகிளைப்பற்றீடு, ஆழ்திற அரிப்பாற்றல், மிகுதிமூலம் ஆறு மற்றோர் ஆற்றின் விழுகிளையைத் தன் விழுகிளையாக்கிக் கொள்ளுதல். (வி.) கவர்ந்துகொள், அகப்படுத்து, கைப்பற்று, சிறைப்படுத்து, பிடி, வென்று கொள், வலிந்துக் கைக்கொள், கொள்ளையிற்பெறு.

---

Cap"ture, n. Etym: [L. capture, fr. caper to take: cf. F. capture. See Caitiff, and cf. aptive.] 1. The act of seizing by force, or getting possession of by superior power or by stratagem; as, the capture of an enemy, a vessel, or a criminal. Even with regard to captures made at sea. Bluckstone. 2. The securing of an object of strife or desire, as by the power of some attraction. 3. The thing taken by force, surprise, or stratagem; a prize; prey. Syn. -- Seizure; apprehension; arrest; detention. Cap"ture, v. t. [imp. & p. p. Captured; p. pr. & vb. n. Capturing.] Defn: To seize or take possession of by force, surprise, or stratagem; to overcome and hold; to secure by effort. Her heart is like some fortress that has been captured. W. Ivring.

---