capitulary
n. மன்னர் கட்டளைத் தொகுதி, அவசரச் சட்டத் தொகுதி, தலைப்பு, திருச்சபைக்குழு உறுப்பினர், (பெ.) திருச்சபைக் குழுவுக்குரிய.
Ca*pit"u*la*ry, n.; pl. Capitularies. Etym: [See Capitular.] 1. A capitular. 2. The body of laws or statutes of a chapter, or of an ecclesiastical council. 3. A collection of laws or statutes, civil and ecclesiastical, esp. of the Frankish kings, in chapters or sections. Several of Charlemagne's capitularies. Hallam. Ca*pit"u*la*ry, a. Defn: Relating to the chapter of a cathedral; capitular. "Capitulary acts." Warton.