callus
n. தோலின் மேல்தடிப்பு, எலும்பு முறிவு குணமாகும்போது முகிழ்க்கும் என்புப்பொருள், (தாவ.) வெட்டப்பட்ட பரப்பின் மீது படரும் இலைப்பொருள்.
Cal"lus, n. Etym: [L. See Callous.] 1. (Med.) (a) Same as Callosity. (b Defn: The material of repair in fractures of bone; a substance exuded at the site of fracture, which is at first soft or cartilaginous in consistence, but is ultimately converted into true bone and unites the fragments into a single piece. 2. (Hort.) Defn: The new formation over the end of a cutting, before it puts out rootlets.