byzantine
n. பண்டைக் கீழை ரோமப் பேரரசின் தலைநகரான பைசாண்டியம் அல்லது கான்ஸ்டான்டினோப்பின் நகரத்தவர், (பெ.) பைசாண்டியம் நகரைச் சார்ந்த, கீழை ரோமப் பேரரசுக்குரிய, கீழை ரோமப் பேரரசுக்காலக் கட்டிடக் கலைப்பண்பு சார்ந்த.n. பண்டைக் கீழை ரோமப் பேரரசின் தலைநகரான பைசாண்டியம் அல்லது கான்ஸ்டான்டினோப்பின் நகரத்தவர், (பெ.) பைசாண்டியம் நகரைச் சார்ந்த, கீழை ரோமப் பேரரசுக்குரிய, கீழை ரோமப் பேரரசுக்காலக் கட்டிடக் கலைப்பண்பு சார்ந்த.
By*zan"tine, a. Defn: Of or pertaining to Byzantium. -- n. Defn: A native or inhabitant of Byzantium, now Constantinople; sometimes, applied to an inhabitant of the modern city of Constantinople. [ Written also Bizantine.] Byzantine church, the Eastern or Greek church, as distinguished from the Western or Roman or Latin church.See under Greek. -- Byzantine empire, the Eastern Roman or Greek empire from A.D. 364 or A.D. 395 to the capture of Constantinople by the Turks, A.D. 1453. -- Byzantine historians, historians and writers (Zonaras, Procopius, etc.) who lived in the Byzantine empire. P. Cyc. Byzantine style (Arch.), a style of architecture developed in the Byzantine empire. Note: Its leading forms are the round arch, the dome, the pillar, the circle, and the cross. The capitals of the pillars are the endless variety, and full of invention. The mosque of St. Sophia, Constantinople, and the church of St. Mark, Venice, are prominent examples of Byzantine architecture. Byz"ant, Byz"an*tine n.Etym: [OE. besant, besaunt, F. besant, fr. LL. Byzantius, Byzantinus, fr. Byzantium.] (Numis.) Defn: A gold coin, so called from being coined at Byzantium. See Bezant.