burgher

n. உரிமைபெற்ற நகரத்தின் உரிமைக்குடியினன், அயல்நகரவாணன், நாட்டான், (வர.) தென் ஆப்பிரிக்க போயர் குடியரசுகளில் ஒன்றின் குடிமப்ன், இலங்கைக் குடிமக்களோடு இணைந்து விட்ட ஐரோப்பிய இனத்தைச் சேர்ந்தவர்.

---

Burgh"er, n. Etym: [From burgh; akin to D. burger, G. bürger, Dan. borger, Sw. borgare. See Burgh.] 1. A freeman of a burgh or borough, entitled to enjoy the privileges of the place; any inhabitant of a borough. 2. (Eccl. Hist.) Defn: A member of that party, among the Scotch seceders, which asserted the lawfulness of the burgess oath (in which burgesses profess "the true religion professed within the realm"), the opposite party being called antiburghers. Note: These parties arose among the Presbyterians of Scotland, in 1747, and in 1820 reunited under the name of the "United Associate Synod of the Secession Church."

---