bugger
n. சட்டத்திற்கு முரணாக நடக்கும் இயல்புடைய பல்கேரிய முரண் சமயக் கோட்பாட்டாளர், இயற்கைக்கு மாறான புணர்ச்சிப் பழக்கங்கள் உள்ளவர், விலங்குத்தன முடையவர், கயவன், பேர்வழி, பயல், (வினை) அலைந்துதிரி, கிடந்தலை.
Bug"ger, n. Etym: [F. bougre, fr. LL. Bulgarus, a Bulgarian, and also a heretic; because the inhabitants of Bulgaria were infected with heresy. Those guilty of the crime of buggery were called heretics, because in the eyes of their adversaries there was nothing more heinous than heresy, and it was therefore thought that the origin of such a vice could only be owing to heretics.] 1. One guilty of buggery or unnatural vice; a sodomite. 2. A wretch; -- sometimes used humorously or in playful disparagement. [Low]