buffeting
n. கையால் அடித்தல், குத்துச் சண்டை செய்தல், சச்சரவு, அடிமேல் அடி அடித்தல்.
Buf"fet*ing, n. 1. A striking with the hand. 2. A succession of blows; continued violence, as of winds or waves; afflictions; adversity. He seems to have been a plant of slow growth, but . . . fitted to endure the buffeting on the rudest storm. Wirt.