bucolic
n. முல்லை நிலப்பாடல், முல்லைநிலப்பாட்டுப்பாடுபவர், முல்லைக் கவிஞர், நாட்டுப்புறத்தார், (பெ.) ஆயரைச்சார்ந்த நாட்டுப்புற வாழ்க்கை பற்றிய, முல்லை நிலத்தைச் சார்ந்த.
Bu*col"ic, a. Etym: [L. bucolicus, Gr. kal to drive: cf. F. bucolique. See Cow the animal.] Defn: Of or pertaining to the life and occupation of a shepherd; pastoral; rustic. Bu*col"ic, n. Etym: [L. Bucolicôn poëma.] Defn: A pastoral poem, representing rural affairs, and the life, manners, and occupation of shepherds; as, the Bucolics of Theocritus and Virgil. Dryden.