bucket

n. வாளி,நீர் இழுக்கவும் நீர் வைக்கவும் பயன்படும் வாளி, இறைசால் தொட்டி, நீர் இறைக்கும் உருளைப்பொறியின் ஒருபகுதி, தூர்வாரும் பொறியில் உள்ள பெரிய கரண்டி போன்ற பகுதி, சாட்டை-ஈட்டி-துப்பாக்கி-கட்டைக்கால் முதலியவை வைக்கும் தோல் உறை, மலர்ச்செடி வகையின் சாடி வடிவ இலை, வாளி நிரம்பிய அளவு, (வினை) வாளியில் தூக்கு, குதிரைமீது முரட்டுத்தனமாக ஏறி இவர்ந்து செல், தயக்கமின்றி முன் தள்ளிச்செல், விரைந்து படகு உகைத்துச்செல், ஏய்த்துப்பறி, ஏமாற்று.

---

Buck"et, n. Etym: [OE. boket; cf. AS. buc pitcher, or Corn. buket tub.] 1. A vessel for drawing up water from a well, or for catching, holding, or carrying water, sap, or other liquids. The old oaken bucket, the iron-bound bucket, The moss-covered bucket, which hung in the well. Wordsworth. 2. A vessel (as a tub or scoop) for hoisting and conveying coal, ore, grain, etc. 3. (Mach.) Defn: One of the receptacles on the rim of a water wheel into which the water rushes, causing the wheel to revolve; also, a float of a paddle wheel. 4. The valved piston of a lifting pump. Fire bucket, a bucket for carrying water to put out fires. -- To kick the bucket, to die. [Low]

---