bretwalda
n. முற்கால பிரிட்டனின் அரசர்கள் தம் மேலாட்சியுரிமை தோன்ற மேற்கொண்ட பட்டம்.
Bret"wal*da, n. Etym: [AS. Bretwalda, br, a powerful ruler.] (Eng. Hist.) Defn: The official title applied to that one of the Anglo-Saxon chieftains who was chosen by the other chiefs to lead them in their warfare against the British tribes. Brande & C.