bleed

v. அறுவை மூலம் குருதி சோரவிடு, போர்மூலம் செந்நீர் சிதறவை, கொலை காரணமாக இரத்தம் வழிந்தோடச்செய், குருதி ஒழுகு, இரத்தம் இழக்கச்செய், செந்நீர் இழ, குருதிசொட்டு, இரத்த இழப்புக்கு ஆளாகு, குருதி இழந்துமடி, மரஞ்செடிகளில் உயிர்ச்சாறு ஒழுகவிடு, உயிர்ச்சாறு கசிந்துவடி, சுரண்டு, செல்வம் பறித்து ஒட்டாண்டியாக்கு, செல்வம் கரைவிடு, துன்புறு, வேதனையடை, நெஞ்சுருகு, கண்டுவருந்து, இரங்கு.

---

Bleed, v. i. [imp. & p. p. Bled; p. pr. & vb. n. Bleeding.] Etym: [OE. bleden, AS. bl, fr. bl blood; akin to Sw. blöda, Dan. blöde, D. bloeden, G. bluten. See Blood.] 1. To emit blood; to lose blood; to run with blood, by whatever means; as, the arm bleeds; the wound bled freely; to bleed at the nose. 2. To withdraw blood from the body; to let blood; as, Dr. A. bleeds in fevers. 3. To lose or shed one's blood, as in case of a violent death or severe wounds; to die by violence. "Cæsar must bleed." Shak. The lamb thy riot dooms to bleed to-day. Pope. 4. To issue forth, or drop, as blood from an incision. For me the balm shall bleed. Pope. 5. To lose sap, gum, or juice; as, a tree or a vine bleeds when tapped or wounded. 6. To pay or lose money; to have money drawn or extorted; as, to bleed freely for a cause. [Colloq.] To make the heart bleed, to cause extreme pain, as from sympathy or pity. Bleed, v. t. 1. To let blood from; to take or draw blood from, as by opening a vein. 2. To lose, as blood; to emit or let drop, as sap. A decaying pine of stately size, bleeding amber. H. Miller. 3. To draw money from (one); to induce to pay; as, they bled him freely for this fund. [Colloq.]

---