blear

a. நீருடாகத் தெரிவது போன்ற, நீர்கலந்தாற்போன்ற தோற்றமுடைய, நீர்ப்படலம் போர்த்த, வீக்கத்தால் உருத்திரிந்த, மங்கலான, தௌதவற்ற, வடிவத்திட்பமற்ற, விளக்கமற்ற உருவரையுடைய, (வினை) மங்கலாக்கு, நீர்ப்படலம் தோய்வி, நீர்ப்படலத்தினுடாகத் தெரியச்செய், தௌதவற்றதாக்கு.

---

Blear, a. Etym: [See Blear, v.] 1. Dim or sore with water or rheum; -- said of the eyes. His blear eyes ran in gutters to his chin. Dryden. 2. Causing or caused by dimness of sight; dim. Power to cheat the eye with blear illusion. Milton. Blear, v. t. [imp. & p. p. Bleared; p. pr. & vb. n. Blearing.] Etym: [OE. bleren; cf. Dan. plire to blink, Sw. plira to twinkle, wink, LG. plieren; perh. from the same root as E. blink. See Blink, and cf. Blur.] Defn: To make somewhat sore or watery, as the eyes; to dim, or blur, as the sight. Figuratively: To obscure (mental or moral perception); to blind; to hoodwink. That tickling rheums Should ever tease the lungs and blear the sight. Cowper. To blear the eye of, to deceive; to impose upon. [Obs.] Chaucer.

---