blastema
n. கருமூலப்பொருள், உறுப்பு மூலவடிவம், கருவிலுருவாகும் ஊன்மம், செடியினக் கருமூலத்தின் கவட்டுப்பகுதி.
Blas*te"ma, n.; pl. Blastemata. Etym: [Gr. bud, sprout.] (Biol.) Defn: The structureless, protoplasmic tissue of the embryo; the primitive basis of an organ yet unformed, from which it grows.