bishopric
n. மேற்றிராசனம், சமயவட்டத் தலைவரின் ஆட்சி அலுவலகம், சமய வட்டத்தலைவரின் ஆட்சி எல்லை.
Bish"op*ric, n. Etym: [AS. bisceoprice; bisceop bishop + rice dominion. See -ric.] 1. A diocese; the district over which the jurisdiction of a bishop extends. 2. The office of a spiritual overseer, as of an apostle, bishop, or presbyter. Acts i. 20.