bipinnate
a. இறகுகளின் இழைத்துய்களிலும் கிளைத்துய்கள் உடைய.
Bi*pin"nate, Bi*pin"na*ted, a. Etym: [Pref. bi- + pinnate; cf. F. bipinné. Cf. Bipennate.] Defn: Twice pinnate.
a. இறகுகளின் இழைத்துய்களிலும் கிளைத்துய்கள் உடைய.
Bi*pin"nate, Bi*pin"na*ted, a. Etym: [Pref. bi- + pinnate; cf. F. bipinné. Cf. Bipennate.] Defn: Twice pinnate.