binocular
n. இரட்டைத் தொலைநோக்காடி, இருகண் நுண்ணோக்காடி, (பெ.) இருகண்கயடைய இருகண்களுக்கேற்ற, இருகண்காட்சி மூலம் பிழம்புருக்காட்டுகிற.
Bin*oc"u*lar, a. Etym: [Cf. F. binoculaire. See Binocle.] 1. Having two eyes. "Most animals are binocular." Derham. 2. Pertaining to both eyes; employing both eyes at once; as, binocular vision. 3. Adapted to the use of both eyes; as, a binocular microscope or telescope. Brewster. Bin*oc"u*lar, n. Defn: A binocular glass, whether opera glass, telescope, or microscope.