bifurcate
a. இருகவருடைய, இருகிளைகளாலான, (வினை) இருகூறாக்கு.a. இருகவருடைய, இருகிளைகளாலான, (வினை) இருகூறாக்கு.
Bi*fur"cate, v. i. Defn: To divide into two branches. Bi*fur"cate, Bi*fur"ca*ted, a. Etym: [Pref. bi- + furcate.] Defn: Two-pronged; forked.
a. இருகவருடைய, இருகிளைகளாலான, (வினை) இருகூறாக்கு.a. இருகவருடைய, இருகிளைகளாலான, (வினை) இருகூறாக்கு.
Bi*fur"cate, v. i. Defn: To divide into two branches. Bi*fur"cate, Bi*fur"ca*ted, a. Etym: [Pref. bi- + furcate.] Defn: Two-pronged; forked.