bethel
n. புனித இடம், மெத்தடிஸ்ட் அல்லது பாப்டிஸ்ட் திருக்கோயில், மாலுமிகளின் திருக்கோயிலாக வழங்கப்படும் பழைய கப்பல்.
Beth"el, n. Etym: [Heb. b house of God.] 1. A place of worship; a hallowed spot. S. F. Adams. 2. A chapel for dissenters. [Eng.] 3. A house of worship for seamen.