beatification

n. பேரின்ப நிலை எய்தச்செய்தல், பேரின்ப நிலை அடைதல், ரோமன் கத்தோலிக்க சமய குரவர் வரிசையில் சேர்ப்பதில் முதற்படி, இறந்தவர் பேரின்ப நிலையிலிருக்கிறார் என அறிவித்தல்.

---

Be*at`i*fi*ca"tion, n. Etym: [Cf. F. béatification.] Defn: The act of beatifying, or the state of being beatified; esp., in the R. C. Church, the act or process of ascertaining and declaring that a deceased person is one of "the blessed," or has attained the second degree of sanctity, -- usually a stage in the process of canonization. "The beatification of his spirit." Jer. Taylor.

---