baton
n. ஊர்க்காவலரின் குறுந்தடி, கட்டியக்கோல், (கட்) கேடயத்திலுள்ள குறுந்தடி வடிவம், (இசை) இசைக்குழுத்தலைவர் தாளத்தைக் குறிப்பதற்காக அசைக்கும் கோல், (வினை) தடியாலடி.
Bat"on, n. Etym: [F. b. See Baston.] 1. A staff or truncheon, used for various purposes; as, the baton of a field marshal; the baton of a conductor in musical performances. He held the baton of command. Prescott. 2. (Her.) Defn: An ordinary with its ends cut off, borne sinister as a mark of bastardy, and containing one fourth in breadth of the bend sinister; -- called also bastard bar. See Bend sinister.