basin
n. தட்டம், வட்டில், கிண்ணம், வட்டில் நிறையளவு, குழிவான பள்ளம், நிலங்கவிந்த நீர்நிலை, நீர்த்தேக்க நீக்க வாய்ப்புடைய கப்பல்துறை, வடிநிலம், ஆற்றுப்பள்ளத் தாக்கு, நீள்வட்டப் பள்ளத்தாக்கு, (மண்) உட்குழிவான நில மடிப்பு உள்ள இடம், உள் மடிப்பிட நிலக்கரிப்படிவு, உள்மடிப்பிடக் கனிப்பொருள் படிவு.
Ba"sin, n. Etym: [OF. bacin, F. bassin, LL. bacchinus, fr. bacca a water vessel, fr. L. bacca berry, in allusion to the round shape; or perh. fr. Celtic. Cf. Bac.] 1. A hollow vessel or dish, to hold water for washing, and for various other uses. 2. The quantity contained in a basin. 3. A hollow vessel, of various forms and materials, used in the arts or manufactures, as that used by glass grinders for forming concave glasses, by hatters for molding a hat into shape, etc. 4. A hollow place containing water, as a pond, a dock for ships, a little bay. 5. (Physical Geog.) (a) A circular or oval valley, or depression of the surface of the ground, the lowest part of which is generally occupied by a lake, or traversed by a river. (b) The entire tract of country drained by a river, or sloping towards a sea or lake. 6. (Geol.) Defn: An isolated or circumscribed formation, particularly where the strata dip inward, on all sides, toward a center; -- especially applied to the coal formations, called coal basins or coal fields.