babbitt-metal
n. உராய்வு தடுக்கும் மசருப் பொருளாகப் பயன்படும் மென்மையான உலோகக்கலவை வகை; தகரம்-செம்பு-அஞ்சனம் முதலியவற்றன் கலவை,
Bab"bitt met`al. Etym: [From the inventor, Isaac Babbitt of Massachusetts.] Defn: A soft white alloy of variable composition (as a nine parts of tin to one of copper, or of fifty parts of tin to five of antimony and one of copper) used in bearings to diminish friction.