assignee

n. ஆட்பேர், ஒருவரது பிரதிநிதியாகச் செயலாற்ற அமர்த்தப்பட்டவர், நொடிப்புற்ற நிலையத்தினை நடத்த அமர்த்தப்பட்ட மேலாள், சட்டப்படி உடைமை உரிமை மாற்றி அளிக்கப்பெற்றவர்.

---

As`sign*ee", n. Etym: [F. assigné, p. p. of assigner. See Assign, v., and cf. Assign an assignee.] (Law) (a) A person to whom an assignment is made; a person appointed or deputed by another to do some act, perform some business, or enjoy some right, privilege, or property; as, an assignee of a bankrupt. See Assignment (c). An assignee may be by special appointment or deed, or be created by jaw; as an executor. Cowell. Blount. (b) pl. Defn: In England, the persons appointed, under a commission of bankruptcy, to manage the estate of a bankrupt for the benefit of his creditors.

---