archaism
n. மொழியிலும் கலையிலும் பழமையையும் வழக்கற்றவைகளையும் வைத்துக் கொள்ளுதலும் பின்பற்றுத, அத்தகைய மனப்பாங்கு, தொல்சொல்.
Ar"cha*ism, n. Etym: [Gr. archaïsme. See Arch, a.] 1. An ancient, antiquated, or old-fashioned, word, expression, or idiom; a word or form of speech no longer in common use. 2. Antiquity of style or use; obsoleteness. A select vocabulary corresponding (in point of archaism and remoteness from ordinary use) to our Scriptural vocabulary. De Quincey.