apostasy
n. கொள்கை மீறுகை, கட்சிமாறுதல், சமயஎதிர்ப்பு, சமயத்தலைமையை எதிர்த்துக் கிளர்ச்சி செய்தல், கடமை தவறுதல்.
A*pos"ta*sy, n.; pl. Apostasies. Etym: [OE. apostasie, F. apostasie, L. apostasia, fr. Gr. Off and Stand.] Defn: An abandonment of what one has voluntarily professed; a total desertion of departure from one's faith, principles, or party; esp., the renunciation of a religious faith; as, Julian's apostasy from Christianity.