apologetical
a. குற்றத்தை வருத்தத்துடன் ஒப்புக்கொள்ளுகிற, செய்ததற்கு இரங்கும் இயல்புடைய, தவறுக்குக் காரணங்காட்டுகிற.
A*pol`o*get"ic, A*pol`o*get"ic*al, a. Etym: [Gr. Logic.] Defn: Defending by words or arguments; said or written in defense, or by way of apology; regretfully excusing; as, an apologetic essay. "To speak in a subdued and apologetic tone." Macaulay.