antagonize
v. எதிரியாக்கு, எதிர்ப்பைத் தூண்டு, எதிர்ச்செயலாற்று, எதிர்ததுப்போராடு.
An*tag"o*nize, v. t. [imp. & p. p. Antagonized; p. pr. & vb. n. Antagonozing.] Etym: [Gr. Antagonism.] Defn: To contend with; to oppose actively; to counteract. An*tag"o*nize, v. i. Defn: To act in opposition.