amalgam
n. இரசக்கட்டு, இரசக்கலவை, பாதரசமும் மற்றொரு உலோகமும் சேர்ந்த கலவை, குழைவுடைய மென்கலவை, பற்பல தனிமங்களின் கூட்டு, கலப்பு உலோகத்தின் சேர்க்கைப் பொருள்களில் ஒன்று.
A*mal"gam, n. Etym: [F. amalgame, prob. fr. L. malagma, Gr. 1. An alloy of mercury with another metal or metals; as, an amalgam of tin, bismuth, etc. Note: Medalists apply the term to soft alloys generally. 2. A mixture or compound of different things. 3. (Min.) Defn: A native compound of mercury and silver. A*mal"gam, v. t. Etym: [Cf. F. amalgamer] Defn: To amalgamate. Boyle. B. Jonson.