allopathy
n. 'எதிர்முறை' மருத்துவம், நோய்க்கூறுகளுக்கு எதிர்க்கூறுகளை ஊட்டுவதன் மூலம் நோய் தீர்க்க நாடும் மருத்துவமுறை.
Al*lop"a*thy, n. Etym: [Gr. allopathie, F. allopathie. See Pathos.] Defn: That system of medical practice which aims to combat disease by the use of remedies which produce effects different from those produced by the special disease treated; -- a term invented by Hahnemann to designate the ordinary practice, as opposed to homeopathy.