alexandrine
n. அடிக்குப் பன்னிரண்டு அசைகொண்டு பாவகை, (பெ.) அடிக்குப் பன்னிரண்டு அசை கொண்ட பாவகையைச் சார்ந்த.
Al`ex*an"drine, a. Defn: Belonging to Alexandria; Alexandrian. Bancroft. Al`ex*an"drine, n. Etym: [F. alexandrin.] Defn: A kind of verse consisting in English of twelve syllables. The needless Alexandrine ends the song, That, like a wounded snake, drags its slow length along. Pope.