alcaic
a. அல்கேயஸ் (கி,மு,600) என்ற கிரேக்க கவிஞருக்குரிய, அல்கேயஸ் படைத்த பாவகையைச்சார்ந்த.
Al*ca"ic, a. Etym: [L. Alcaïcus, Gr. Defn: Pertaining to Alcæus, a lyric poet of Mitylene, about 6000 b. c. -- n. A kind of verse, so called from Alcæus. One variety consists of five feet, a spondee or iambic, an iambic, a long syllable, and two dactyls.